Budowa tego obiektu przypada na około 1838r. z perspektywy historii wielu zabytków dolnego śląska obiekt wydaje się nie posiadać zbyt imponującej przeszłości, jest on jednak jednym najstarszych budynków w tej miejscowości. Należy przy tym pamiętać iż powstał on z nietrwałych materiałów, w środowisku wiejskim gdzie struktura budowlana podlegała stałej wymianie. Specyfika obiektu wywodzi się od pierwotnego założenia. Jest to budynek bramowy (niem. Torhaus) typ zabudowy przynależny do patrycjuszowskiej zabudowy dworskiej i folwarcznej. Stąd budynki o podobnej sylwecie możemy spotkać w dużych kompleksach dworskich gdzie pełniły często funkcje obronną . Działoszyński Torhaus oprócz funkcji komunikacyjnej i gospd., stanowił zapewnię symbol prestiżu majątkowego plebejskiego właściciela. Choć obiekty o konstr. przysłupowo-ryglowej występują w znacznej ilości na obszarze trójstyku, Torhaus nie posiada żadnego zbliżonego w swej formie odpowiednika. Ewenement w arch. Ludowej Śląska i Łużyc zawdzięczamy najprawdopodobniej indywidualnej koncepcji właściciela, niźli ogólnym nurtom występującym w budownictwie Łużyc tego okresu. Torhaus to zabytek choć niepozorny, bez cienia wątpliwości posiada wartość nie mniejszą niż wiele zabytków znajdujących się po każdej z trzech stron granic. Portal do krainy domów przysłupowych stał się jednak jej boczna furtką zapomnianą i traktowaną jak zwykły obiekt gospd. Nagłośnienie o sytuacji obiektu w ostatnich latach nieco rozjaśniło jego los, od 2010r. jest on wpisany do rejestru zabytków (A/1735 z dn. 16.03.10). Koncepcje zagospodarowania Budynku i przestrzeni wokół spełzły na niczym. Tymczasem obiekt pozostaje w katastrofalnym stanie, zmurszałe belki i strychulec nie wróżą mu długiej przyszłości.