 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
(...) Budowa pałacu i ogrodu trwała od 1710 do 1722 r., a w następnych latach, do 1729 r. prowadzono jeszcze prace wykończeniowe, przede wszystkim liczne rzeźby i detale kamieniarskie, zdobiące ogród. Głównym projektantem pałacu i całego zespołu był architekt drezdeński Johann Friedrich Karcher, który w momencie zaangażowania piastował urząd Oberlanandbaumeistra. W 1722 r. Karcher osiedlił się w Zgorzelcu i uzyskał obywatelstwo tego miasta, co prawdopodobnie wiązało się z kontynuacją prac w Radomierzycach. ...
(...) Budowa pałacu i ogrodu trwała od 1710 do 1722 r., a w następnych latach, do 1729 r. prowadzono jeszcze prace wykończeniowe, przede wszystkim liczne rzeźby i detale kamieniarskie, zdobiące ogród. Głównym projektantem pałacu i całego zespołu był architekt drezdeński Johann Friedrich Karcher, który w momencie zaangażowania piastował urząd Oberlanandbaumeistra. W 1722 r. Karcher osiedlił się w Zgorzelcu i uzyskał obywatelstwo tego miasta, co prawdopodobnie wiązało się z kontynuacją prac w Radomierzycach. W pracach projektowych brali również udział inni architekci, cała "czołówka" kręgu drezdeńskiego. M.in. autorem drugiego zamówionego projektu był Mateusz Daniel Pöppelmann, autor drezdeńskiego Zwingeru i przebudów pałacy królewskich w Pillnitz (letniego) i Moritzburgu (myśliwskiego), ale nie wiadomo w czy i w jakim stopniu jego projekt wpłynął na kształt ostatecznej realizacji. Rolę konsultanta (a być może także autora ogólnej koncepcji, "założeń wstępnych") pełnił Krzysztof Beyer, nadworny architekt elektora saskiego (dawniej mylnie uważano go niekiedy za głównego architekta zespołu). Udział w pracach brał także sam J. S. Ziegler, żywo interesujący się architekturą.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Zasadnicze cechy założenia to skrupulatne oddzielenie od otoczenia (pogłębiające skojarzenia z klasztorem), idealna symetria i nasycenie rzeźbami, głównie o tematyce alegorycznej i mitologicznej. Izolację zapewnia położenie pałacu w widłach Nysy i Witki i dodatkowe otoczenie go szerokim kanałem wodnym i murem. Jedyny wjazd prowadzi od płn. przez dwa kamienne mosty, na Witce i na kanale. Aleja dojazdowa, oba mosty, brama i środkowy ryzalit pałacu wyznaczają główną oś założenia. Po jej bokach symetrycznie leżą oficyny gospodarcze, kwatery ogrodu francuskiego, dwa pawilony i skrzydła pałacu. O konsekwencji w dążeniu do uzyskania tej symetrii świadczy fakt, że podczas budowy zburzono wzniesiony niecałe 30 lat wcześniej dwór, by zgodnie z przyjętym założeniem można umieścić jedną z oficyn.(...) więcej na stronie 
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
